BİRAZ ŞİİR

TEK BAŞINA

Ölürken çocuklarımı unuttum
Küçük deniz kirpileriyle sabah
Denedim bütün sabahları.

Sana sürgünümün şarabını bıraktım al
Mumlarını güzelliğin ve hiçliğin
Bir de kaygumun soluk ellerini.

Denedim bütün ölümleri
Ama görmedim büyülü ağaç
Ezilmiş sevdaların giysileri.  

    

Sana ayrılığın yayını bıraktım al
Bir de adını bilmediğim gökyüzünü
Lamalar gibi koşar bozkırda.  

Oysa ölümsüzlük şuracıkta, kar
Güneşi gibi doldurmuş odayı, basit,
Anlamsız ve tek başına.

Ayaklarım hayvan, üstüm başım bitki
Denedim bütün vakitleri al
Başka türlü geçmeyen bir vakitti.

                            Melih Cevdet Anday

Uzun Zaman Önce Ağacı (Oxfordshire-İngiltere)

ZAMANLAR

Hepsini gördüm ayrı ayrı,
Kuşların zamanı tunç rengindedir.
Tanrılardır taşın zamanı,
Denizin zamanı ölür dirilir.    

         

Göğü tanıyamadım, yok ki,
Sahipsiz zamanlarla doldurmuşlar,
Ama ordan iner o eski
Ölümsüz sevdaların zamanı kar    

      

Ve havlamayan dev köpekleriyle
İnsanın zamanı... Olmayan
Ama hayalet bir yasemin gibi kokan,
Toprağımız eşelendikçe.

                       Melih Cevdet Anday

İSTANBUL

Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.

Sonra âlem değişiverdi
Ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak.
Sonra âlem değişiverdi
Ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak.
Mevsimler ne çabuk geçiverdi
Unutmak, unutmak, unutmak.

Anladım bu şehir başkadır
Herkes beni aldattı gitti,
Anladım bu şehir başkadır
Herkes beni aldattı gitti,
Yine kamyonlar kavun taşır

Fakat içimde şarkı bitti.

                           Cahit Külebi

Anlar 

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85'indeyim ve biliyorum...
Ölüyorum...


                                        Jorge Luis Borges 

Adsız Bir Çiçek

Rengini dünyaya ilk defa sunan
Adsız bir çiçek gibi parlıyorsa gözlerim
Sevgilim
Bana 'sen bir şairsin' dediğin zaman.

Yalnız sana yazıyorum bu şiiri
İstersen bir şiir gibi okuma
Çünkü her yıl yeniden yazacağım onu
Soğuklar başlayınca havalanıp
Millerce yol katettikten sonra
Güneyi tadan bir kuşun sevinciyle.

Ve yazmış olacağım bir de
Her dönemde her çağda
Sevdanın kendine özgü diliyle. 

                                 Edip Cansever 

ÖZLEDİM AŞKIM

Bence Şimdi Sen De Herkes Gibisin

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor 

Onlardan kalbime sevda geçmiyor 

Ben yordum ruhumu biraz da sen yor 

Çünkü bence şimdi herkes gibisin 

Yolunu beklerken daha dün gece 

Kaçıyorum bugün senden gizlice 

Kalbime baktım da işte iyice 

Anladım ki sen de herkes gibisin 

Büsbütün unuttum seni eminim 

Maziye karıştı şimdi yeminim 

Kalbimde senin için yok bile kinim 

Bence sen de şimdi herkes gibisin

Nazım Hikmet Ran

 Sevgiliye Notlar

Hadi gel artık

Elimde değilHeyecanlanıyorum hep seni görmeden önceYanımdayken deSen baktığında bakamıyorum gözlerineArtık aldığım son nefese kadarBirlikte olacağımıza eminimBişeyden daha çok eminimBu iki şey ömrüm boyunca hiç değişmeyecekÖyle bakma yanımdayken bir daha banaGülme de öyleTutma da ellerimiTebessüm de gösterme banaÖylece bırakıp gidiyorsun sonra beniVe tarifi imkânsız bir acı çekiyorum ardındanTamam belki yine geleceksin amaHep de gidilmez ki be sevgiliSeni düşünürken destanlaşmış aşklar geliyor aklıma hepSiyabend ile xece’nin hikayesini düşünüyordum şimdi deSiyabend xece’sine ölmeden önce der kiGit kendine başka bir yiğit bulBunu uçurumdan düşerken söylerAma hemen ardından xece deUçurumdan aşağıya atar kendiniSensizliği düşünmek ne kötü şeyŞunu bil canım bir gün benden önce sana bişey olursaSöz veriyorum ben de yaşamıyacağımHay Allah’ım yaSana ilerde yaşayacağımız küçük bir andan bahsetmiştimBir keresindeSen ise bana fazla hayal kurma demiştinBenseKüçük hayaller büyük umutların ardında kalırlar hepAma yaşamı güzelleştiren deO küçük hayalleriTek tek yaşayabilmekYa da en azından çaba sarf etmektirBunlar olduğundaBir bakmışsın kiO büyük umut bir arpa boyu kadar uzaklıkta demiştimHatırlıyor musun bitanemFarkında mısın ramak kaldı ölümsüzleşmemizeYaptığım muziplikleri düşünüyormuşsun ben yokkenYüzünde yanında değilken deKendime dair bir tebessüm bırakabilmem ne güzelBenim yüzümde hep tebessüm dolu bitanemÇünkü hep seni düşünüyorumSen benim sevdiğim her şeysinNasıl yapıyorsun bunuSeni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorumÇok mutluyum canımEn güzel şey olsa gerek bunu sana söylemekTüm dünyaya haykırmaktansa sadece sana söylemek daha güzelseni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni sevi...Seni düşünmek çok güzel bişeyBir an olsun çıkmıyorsun aklımdanHani küçük çocuklara sorarlar yaBeni ne kadar seviyorsun diyeO da ya iki elini geriye doğru açarak gösterir sevgisinin büyüklüğünüYa da dünya kadar seviyorum derAma aslında sevgisinin sonsuzluğunu ifade etmek isterİşte ben de seni öyle seviyorum bitanemBu nasıl bitmek bilmeyen bir özlemBu nasıl bir sevgi böyleHer saniye katlanarak artanAğlıyorum şu anBiliyor musun canımÇok mutluyum çünküAma bir büyü var sankiİkimiz için yapılanBunun bozulma ihtimali geliyor aklıma hepElimde değil aklıma bu geliyor işteBana seni kaybetmekten korkuyorum demiştin bir keresindeVe bunu söylerken gözlerin dolmuştuSeni kaybetme ihtimalini düşününce benÖyle çok acıyor ki içimNeyse iyi ki burda değilsin şu anBeni böyle görmeni hiç istemezdimBir gün gelecek hiç ayrılmayacağızBen işlerim çabuk bitse deEve gidip canımı görsem diye düşüneceğim hepİstenilince her şey olur diyorsun ya sen hepBen bunu istiyorum ve olacakBugünü düşünüyorum geldiğimden beriNe kadar güzeldiKalplerimiz masaya oturmuşSevdiklerini söylüyorlardı birbirileriniVe anlatmaya çalışıyorlardı duygularının derinlikleriniGel bundan sonra her şeyi onlara bırakalımO zaman herkes görsün efsane aşklar nasıl yaşanıyormuşZin mem zindanda öldükten sonraMezarının başından hiç ayrılmamışÖlünceye kadarSonra zini de aynı mezara koymuşlar memleÖyle çok sevicem ki seni sevgiliBizi tanıyan herkez bizden bahsedecekDuyanlar duymayanlara anlatacakBir destan olacak bu sevgi tarihler boyu sürenVe bir gün öldüğümdeMezarım iki kişilik olacak

Şiyar Yoldaş

HOŞÇA KALIN

Ölürsem
Açık bırakın balkonu.

Çocuk portakal yer.
(Balkonumdan görürüm onu.)

Orakçı ekin biçer.
(Balkonumdan duyarım onu.)

Ölürsem
Açık bırakın balkonu!  

                             Federico Garcia Lorca